an inspiring meeting

saya selsema dan saya tidak gemarkan situasi selsema ini.
what a day today....

btw, hari ni saya pergi bertemu dengan penasihat akademik master saya. betapa agak sukarnya saya hendak menemui beliau. dengan jarak perjalanan yang agak mencabar dari rumah atau pun pejabat, saya gagahkan jua, saya usahakan jua. beliau pulak bercuti selama 2 hari. saya pula tak sabar nak daftar subjek pelajaran. maklumlah...hampir 4 tahun saya meninggalkan alam universitas. tapi masalahnye, saya rindukan zaman pembelajaran ketika di iiu. with all the non-academic activities...yang berupa academic tu tak payah nak citer la kan. and akhirnya tadi, saya dapat bertemu dengannya, itu pun setelah dipostponed untuk ketiga kalinya.

he was a knowledgeable person indeed. from the very first impression, i could sense that. anyway, before i went and meet him, i googled him in the university's website. ternyata ia agak mengajaibkan (ada ke perkataan tu?)!! penasihat akademik saya ini merupakan seorang academician yang mengarah kepada pemikiran kritikal, kritis, kreatif dan sewaktu dengannya. saya pula seorang yang kritis dan kritikal. masakan tidak, kalau anda berikan saya satu masalah, saya akan menyediakan kembali kepada anda solutions, results, resorts, options, choices, possibilites, probabilites dan lain-lain. katakan saje, anda mahu yang positive atau negative. dan ternyata ketika saya memberitahu colleagues yang rapat dengan saya, mereka semua tertawakan saya dengan ungkapan - "elok sangatlah tu"!. dan saya hanya mampu ketawa dan gembira. di dalam hati, saya berdoa pada Allah, moga beliau dapat membimbing saya ke arah kejayaan berdasarkan pengalaman dan keluasan ilmu yang ada pada beliau. amin.

maka, saya pun bertemulah dengan beliau pada pukul 2 petang tadi. ternyata beliau looked much better than the photo in the website. hehehe.. we had a lively conversation. but i have to admit that from 100% he talked, i could only captured 70%. why? because his sayings were full of infos and of course i could not catch it up from the 1st meeting. it is too mouthful to be said and understood. tapi saya amat mengkagumi beliau. ntahlah bagaimana boleh terbit perasaan sedemikian. barangkali kerana beliau ada mengatakan pada saya yang beliau bakal bersara pada tahun 2012. kata beliau, sudah cukuplah aktiviti beliau untuk duniawi. sudah masanya beliau ingin menumpukan pada bekalan yang bakal dibawa selepas kematian. terpancar keikhlasan beliau pada bidang akademik. saya cuba memprovok beliau dengan memberi kenyataan bahawa academician yang sejati mempunyai passion yang amat mendalam tentang ilmu pengetahuan. beliau dengan tenang memberitahu saya bahawa apa yang saya katakan adalah benar sama sekali. tetapi, pada beliau sebagai seorang islam kita seharusnya memberi perhatian pada spiritual. he had worked hard before, said he. and he had felt the thick n thin, all the pain n vain. pada saya, he just know his limit. and i salute him for his alertness.

the most grateful moment that i realized from our very 1st meeting was that he is so fatherly. belaiu tak macam academician berumur yang lain. he has the sense of humor which i thank god so much. and he is open to any issue or subject to have a conversation with. he said, i am like your dad and whatever i said is from behalf a father's advice. and he did not stop me or demotivate me by any means when we had or discussion. he always encourage me by saying, you are still young. and for a few times he told me just do whatever you like. dont rush..you have your time but the most importantly, manage your time and plan well. haaaa....sejuk dada ku mendengarnya.

my ex-colleague who is still pursuing her masters there said that he is a kind man. do whatever he says and be committed to his lessons and you shall be granted with an A and excellency.

so dear ALLAH, i do'a for a smooth silky journey that will be full of lessons and inspirations. may it be the reason that drives to success. amin....